Documentaire (2018) van Viktor Kossakovskiy (Vivan las antipodas). Water in al haar schoonheid en gruwelijkheid staat centraal: het bevroren Russische Bajkalmeer, de machtige Angel Falls in Venezuela, de gevolgen van de orkaan Irma in Miami. Water als bron van leven en dood, vreugde en wanhoop. Won de Gouden Ster op het El Gouna filmfestival in Egypte. Muziek van Eicca Toppinen, leider van de Finse cello-metalband Apocalyptica. Beoordeling IMDb: 6,7. Mariska Graveland (Filmkrant 17-12-’19): ‘Met Aquarela wilde Kossakovsky alle emoties vangen die water teweegbrengt – niet alleen extase en inspiratie, maar ook angst en vernietiging. Een groot deel van de film staat dan ook onder hoogspanning.’ Kevin Toma (Volkskrant 1-1-’20): ’Kossakovsky laat ook de beelden zelf stromen (...) ziet hij af van een duidende of sturende voice-over (…) Een duidelijke lijn of opbouw heeft Aquarela niet. Soms frustreert het dat je zonder context zit (…) een verademing, zoals Kossakovsky het water vooral zelf laat spreken en razen’ (4 sterren). Belinda van de Graaf (Trouw 2-1-’19): ‘Kossakovsky’s kracht als documentairemaker is dat hij (...) filmt zonder commentaar, zonder plaats- en tijdsaanduidingen. Beeld en geluid laat hij voor zich spreken.(...) De oerkracht van het water doet haar werk’ (4 sterren).