Regisseur Sandra Beerends vertelt in haar eerste documentaire het fictieve levensverhaal van Alima, een jonge Javaanse vrouw die rond 1940 ‘baboe’ (kindermeisje) wordt bij een Nederlands gezin. Het verhaal is gebaseerd op getuigenissen van vele vrouwen die als baboe werkten, de beelden zijn afkomstig uit Japanse en Nederlandse archieven. Alima vlucht voor een gedwongen huwelijk en zorgt voor baby Jantje, het jongste kind van het gezin, alsof het haar eigen kind is. Ze gaat mee op verlof naar Nederland, waar ze hoort over het streven naar een onafhankelijk Indonesië. Tijdens de Japanse bezetting komt de Nederlandse familie in een kamp terecht en wordt Alima verliefd op een onafhankelijkheidsstrijder. In een voice-over (actrice Denise Aznam) vertelt ze haar verhaal aan haar jong overleden moeder. De recensenten geven 4 sterren. André Waardenburg (NRC 26-11-’19): ‘(…) Beerends’ scenario is soms iets te didactisch en uitleggerig, (…) maar is mooi ingebed in Indonesische tradities als wajang (…).’ Belinda van de Graaf (Trouw 28-11-’19): ‘(…) een unieke en ontroerende belevenis (…) Prachtig is deze Indië-kroniek. Wat een rijkdom aan beelden is er overgeleverd, en wat heeft Beerends het perspectief van de baboe ingenieus verwerkt in het verhaal.’