Engelse documentaire over de Amerikaanse funk-, rock- en soulzangeres Betty Davis (1945). In de jaren 1973-1975 maakte zij drie albums, maar rond 1980 verdween ze van het toneel en gaf geen interviews meer, totdat filmmaker Cox haar tot een interview kon bewegen. In 1968 trouwde Betty met jazztrompettist Miles Davis, ze scheidden al in 1969, maar hadden veel invloed op elkaars muziek. Davis was de eerste zwarte vrouw die al haar muziek zelf schreef en produceerde. Met haar gewaagde outfits, suggestieve teksten, uitdagende optredens en funky muziek trok ze veel aandacht, maar kreeg ook kritiek. De filmmakers mengen gesprekken met Davis met animatie en concertbeelden. Menno Pot (Volkskrant 20-6-’18) schrijft: ‘(…) een film die veel opheldert, maar toch wat summier blijft. Over haar muziek vertelt ze weinig. En waarom hield ze Miles’ achternaam aan terwijl ze pas ná de scheiding haar podiumcarrière begon? (…) Het is de enige glimp in een film die het enigma het enigma laat, omdat het enigma dat zelf zo wil.’